Hani cok yakinken cok uzaktir ya birisi sana,bugun onu yasadim. Ne kadar yakinsak bile o kadar uzaktik. Degisikmis. Bir de bazi soylenen gercekleri anlamak icin yasamak lazimmis. Cok soylerlerdi bana ama inanmazdim,bugun inandim. Sonra yine bir seyi cok istedim. Ben cok istedikce o olmuyor. Yillardir bu boyle,cok istememeyi ogrenemedim. Oldugu kadar olmadigi kader diyemedim bir turlu. Keske baskalari icin ettigimiz dualar,iyi dilekler hemen olsa.. Mesela ben cok mutlu olun emi desem ve cok mutlu olsalar ya da yazik amcaya ne kotu oksuruo keske iyilesse desem ve iyilesse.. Ama icten dileyeceksin, icten isteyeceksin. Oyle yapmacik olmayacaksin, igrenc canimmmm insallahci olmayacaksin. Evet gun icinde cogu zaman hep kendi isteklerimizi on planda tuutyoruz ama baskalarini da dusunuyoruz(en azindan ben dusunuyorum) aklima geldikce boyle icimi deli gibi bir huzun kapliyor, butun enerjim ucup gidiyor. Keske diyorum elimde olsa da yapsam,keske... Kimi yerde caresiz kalmak cok kotu.. Zaten once ibre baskasinda sonra bir anda sende,kendinde.. Hemen kendine donuyorsun baskasindan yola cikarak. Baskasi..
Oldugu kadar olmadigi kader!

P.B.