4 Temmuz 2011 Pazartesi

Ölümden başkası yalan...

Hiç tanımadığın birinin ölümüne üzülüyorsun belki biraz gözyaşı döküyorsun geçiyor ama bir şeyler paylaştığın birinin ölümü öyle değil.. Bir şehit haberine üzülmek gibi de değil.. Akrabalığın derecesine de bakmıyor kesinlikle.. Hiç görmediğim ya da 5 senede bir defa gördüğüm amcamın ölmesi ile de aynı değildir kanımca.. Yaşlıların ölmesi ile de aynı değil çünkü onda en azından benim bakış açıma göre bir teselli var; bu yaşa kadar yaşamış çocuklarının mutluluğunu,torunlarını görmüş diyorsun ki anneme ya da babama sorsan belki öyle de değil.. Sonuçta onların annesi,babası giden.. Kolay değildir eminim hiç kolay değildir..
Ama ben beni bildim bileli hayatımızda var olan,iyi-kötü her anımızda yanımızda olan,ne zaman istesek yardımımıza koşan birinin, bir anda hiç beklenmedik bir anda gitmesi çok garip,kötü,üzücü,boktan,skmtrk bir sey.. Gittiğinde orda mutlak suretle gördüğün 3-5 kişiden birinin artık olmayacağını bilmek berbat. Bayramlarda ''mutlaka gelirler'' ve  ''mutlaka gidilecekler'' listesinin başı.. Kaç kişiye gönül rahatlığı ile Çiğköfte yapar mısın diyebilirsin ki sizin eve misafir gelmişken ya da sen onlara gitmişsen? Ya da kaç kişiye bırakır ailen seni küçükken baksınlar diye?
Acaba diyorum kurtulur muydu hastane yakın olsaydı? Acaba yığılıp kaldığında seslenmeye çalıştı ama seslenemedi mi,sesi çıkmadı mı? Acaba bilseydi, anlasaydı belirtileri hemen giderdi doktora kurtulur muydu? Böyle acaba,acaba diye düşünmekten kendimi alamıyorum. İnanmak istemiyorum. Boşuna dememişler zamansız ölüm kötü diye..Tesellisi olmuyor çünkü... En rahat zamanlarının aslında şimdi başlayacağını bilmekte üzüyor ekstra.. İstediği evi yaptırmış,çocukların okulu bitmiş,torunları olmuş,sefa sürecek bir emekli iken bir anda.......

Hayat boktan işte kim ne derse desin, bir gün varsın bir gün yoksun.. Sabaha çıkacağın bile meçhulken bir sene sonrasının planlarını yapıyorsun..Kavga ediyorsun lanetler okuyorsun,ağza alınmayacak şeyler söylüyorsun en yakınına ( çünkü bir tek o,senin yanında olacak ne söylersen söyle) Sonra bakıyorsun O,yok..Konuşamadan hayır ben öyle demek istememiştim bile diyemeden gidiyor seni vicdanınla başbaşa bırakarak.. Zamanın gerçekten kıymetini bilmek lazım,iyi değerlendirmek lazım, sevdiklerinle daha çok vakit geçirmek lazım. Ne olursa olsun!

Banu

2 yorum:

  1. Banu, bu yazdiklarim yasadiklarinin bir cikisi veya tesellisi olamaz...ama bircok insan, bir vefat sonrasi, buyuklerinin duygularina ortak olup, onlarin acilarini paylasip, empati yapma ve vefat eden kisinin yasamis olabileceklerini dusunup, uzuntu duyma yetisinden yoksun... bence, hissettiklerin, seni ayricalikli kılıyor...ve en onemlisi, kendilerinden sonra, vefali ve dusunceli, nesillerine mensup birini dunyaya hediye ettikleri icin, bu dunyadaki seruvenlerini mutlu ve mesut sonlandirdiklari inanmisimdir hep...basin sagolsun..

    YanıtlaSil
  2. Umarim gercekten mesut sonlanmistir..Dostlar sagolsun,tesekkurler yazdiklarin icin...

    YanıtlaSil