Düşündüm bugün, benim en sevdiğim öğretmen kim diye? Önce aklıma Kemal Duzman geldi, ben onu çok severdim o da beni çok severdi. Lise 3’te beni sınıfta göremeyince nerde bu Temiz demiş,O İstanbul’a gitti deyince sınıftakiler nasıl yani,bugün ders mers yok ben Temiz olmadan ders yapmam demiş(miş).Derste yanıma gelir kızının ayda kaç köntör harcadiğından bahsederdi J , çok tatlı adamdı... Sonra dedim ki içimden Hasan Basri Çil’de çok iyiydi, severdim onu da..Yazılı yapacağı zaman sınıfa adımını atar atmaz soru 1 diye bağırırdı. Tabii o sırada kağıdı olmayanı mi arasın, ya hocam bi dakkaaaa ya diye bağıranları mı=) Çocuklar yerine nedense Şoouklar derdi ya da biz öyle duyardık..
Sonra aklıma Şaban Amcam geldi...
Okuldayken benim en sevdiğim öğretmen değildi ama bu hayatta insan olarak en sevdiğim öğretmendi o..Sonuçta akrabaydı okuldayken,çok sevmem beklenemezdi.Yüksek almak zorundaydım fen dersinden (almıştım da,hayret etmiştim kendime) , veli toplantısı oldu mu mutlaka söylemek zorundaydım çünkü oturmaya gidince mutlaka lafı açılırdı falan filan.. Alay ederdi okuldakiler takım elbisesnin rengiyle. Ben söylemezdim benim hala oğlu olur kendisi diye ses çıkarmazdım alaylarına, güler geçerdim..
Dertlenirdi bizim için, sınavlarımızı falan hep takip ederdi. Kendi çocukları kadar bizim başarımızı da görmek isterdi. Benim en sevdiğim öğretmendi Şaban Amcam..
Öğrenci P.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder