Olmalı...

Hani bazen kafan karmakarışık olur, kafandan sürüyle şey geçer bir türlü işin içinden çıkamazsın. Konuşmak istersin ama konuşamazsın çünkü düşündüklerin o kadar çoktur ki bir türlü kelimeye dökemezsin.. Böyle mal mal bakarsın düşünürsün düşünürsün düşünürsün..Böyle durumlarda insanın bir arkadaşı olmalı. Karşısında sanki o konusuyormuş gibi o dinlermiş gibi oturan bir arkadaş.. Sadece varlığıyla ona destek olan bir arkadaş.. Aslında kafasından geçen her şeyi bilen, onun anlatmasına gerek duymayan, akıl vermeyen sadece destek olan bir arkadaş..Öyle oturacak bir arkadaş...
P.